یكی از دست‌بافت‌های متداول زندگی سنتی ایران جاجیم است. جاجیم‌ها به شكل نوارهایی دراز و باریك به عرض 15 تا 30 سانتی‌متر بافته می‌شود.
در سطح و روی جاجیم فقط تارها دیده می‌شود و پودها زیر تارها مخفی می‌مانند و اغلب طرح‌هایی با تارهای اضافی دارند و زمانی كه پس از نقش‌اندازی دیگر نیازی به وجودشان نیست، در پشت جاجیم باقی می‌‌مانند. جاجیم را می‌توان به اندازه‌های گوناگون بافت. عرض آنها با تعداد نوارهایی كه به هم دوخته می‌شوند و طول آن‌ها با طول دلخواه نوارها مشخص می‌گردد. جاجیم پوششی سنگین و بادوام است و معمولاً بر روی نمد و یا یك لحاف دوخته می‌شود.

در حال حاضر، در معدودی از روستاهای چهارمحال و بختیاری جاجیم بافته می‌شود كه البته میزان تولید آن بسیار كم و تولید آن عموماً جنبه‌ خودمصرفی دارد.

جاجیم